donderdag 4 november 2010

De blanke top de duinen

Een uur eerder opgestaan dan we gewend zijn omdat de afstand Sante Fe tot aan Colorado Springs een dikke 450km bedraagt en we onderweg ook het natuurpark Great Sands Dunes aan wilden doen.
Na een uur rijden bij een typical Amerikaans weg cafe een korte stop voor een plas en een bakkie koffie.







Op het toilet zat het toiletpapier op een Kokopelli-houder de laatste keer dat ik "ons Symbool " tegen zou komen in New Mexico want we reden later in de morgen New Mexico uit en Colorado in.
Was het gisteren stralend blauw vandaag was er een dunne sluier bewolking maar met een temperatuur van rond de 17 graden viel daar mee te leven.
Om half 1 240 km gereden en bij de afslag naar de Great Sand Dunes...
Vanaf de highway loopt één verharde weg het park in van 20km en die weg eindigt al snel nadat je de parkgrens bent gepasseerd...Onze pas voor de nationale parken in de USA aangeschaft voor 25 euro via markplaats kwam voor de 6de keer goed van pas.
De duinen zijn gevormd door zand van de Rio Grande Duizenden jaren lang zijn zandkorrels opgepikt door de sterke westenwind die hier vaak voorkomt.Door het vocht wat de zandkorrels opnemen worden deze zwaarder. Vooral het onderste deel van de duinen blijft daardoor heel constant van vorm.







Het zand dat zich aan de oppervlakte van de nog steeds groeiende duinen bevindt is nog wel heel droog; de zichtbare patronen zijn onder invloed van de vaak aanwezige wind - erg veranderlijk.







Net voor de stop bij de sand dunes staken er een paar herten de weg over...







Voordat we begonnen aan de wandeling de duinen in geluncht bij car







Gaan lopen en alvorens je gaat stijgen de duinen in steek je eerst een stuk "strand" over van ongeveer 300meter.Hierna begint de stijging de duinen in waarbij de combinatie zand en stijgen het lopen aardig zwaar maakt....Het was voor ons een prima training voor de kust marathon 2011...;-)
De wandeling gaat eerst over opgestuwde zandheuvels maar krijgt een steeds mooier karakter door zandgraten die je oversteekt met aan weerszijden zanddiepten...
Pas na enige tijd tijdens de duinklim bemerk je daadwerkelijk hoe hoog deze duinen zijn en dat je niet zo naar boven loopt.
Op een mooi punt van de klim met een prachtig uitzicht op het duin maar ook op de hele bergomgeving besluiten Hilda Yvonne en Nick te stoppen. Ik spreek af een half uur alleen verder te lopen met als doel de ....top.








Het werd een onvergetelijk half uur.... De weg naar de top loop ik alleen.
Het stijgings percentage neemt toe en voel mijn hartslag bonken door het hele lijf.
Ik wil te snel gaan maar besef op 3000 meter te lopen door het zware zand waarbij de Nepalese gids door mijn hoofd spookt...bistarie....bistarie.....of te wel rustig blijven lopen ...stap voor stap...
Bistarie Bistarie was in de Hymalaya de enige remedie om boven te komen en nu is het niet anders...Eenmaal boven is de beloning onbetaalbaar...In de Alpen menig keer over een graat gelopen met stijle afgronden waar ik pas van kon genieten wanneer we weer afgedaald waren...
Nu eindig je op een zandgraat met een uitzicht van 360 graden op een landschap van zand met op achtergrond de Rocky Mountains met zijn witte toppen..... Bang om naar beneden te vallen is er niet je kunt hoogstens een aantal meters naar beneden rollen door het zand.
Het gevoel alleen op de wereld te zijn die nu alleen bestaat uit zand en prachtige uitzichten geven me een onbeschrijfelijk gevoel.







Naast de beschreven beloning is het ook geweldig als een kind van 50 naar beneden te kunnen huppelen door het zand waarbij de enige voelbare verantwoordelijkheid is die voor de foto camera....
Afgedaald naar de Hilda,Niek en Yvonne huppelen we gezamelijk het duin af


Kijk op de foto naar huppelende Yvonne die zweeft over zand




Door de veranderde stand van de zon kleuren de duinen weer heel anders dan bij aanvang van de klim..







Na drie uur kind te zijn geweest spelend in het zand 3 uur volwassen achter het stuur om 240km te rijden over de Highway met de naam Ronald Reagan naar camping in Colorado Springs
We arriveren om half zeven op de camping welke wat buiten de stad ligt..
Gelukkig wel een tankstation met een Subway die 24 uur open is waar we onze avond maaltjd hebben genuttigd...

Morgen onze laatste dag.....een korte rit naar Denver maar ook deze dag nog een uitstapje gepland naar de Valley of god alvorens we terug keren naar de Valley of god dicht bij Goes....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten