wat we nu ontberen.... Hebben hier een rustdag waarbij we mogelijk later op de dag nog een leuk tentje tegen komen om jullie te informeren over het vervolg van de reis...
Nu gebruik makend van de PC in de loge van het hotel 's morgens om 8 uur werkt dat niet.....eerst maar eens eens hapje eten.....
Na het ontbijt sfeervol cafe gaan zoeken in Alamorgordo om zondag ochtend ff lazy voor te zetten.... De sfeer die we zochten na korte autorit niet kunnen vinden...kort overleg waarbij mijn kennis van het gebied als gevolg van het nodige snuffelwerk tijdens nachtdiensten van pas kwam... Op 22miles naar een wintersport plaatsje gereden....Cloudcroft op 2600meter hoogte. Bij het uitstappen eerst maar ff een jas aan getrokken maar vonden er direct de sfeer en pitoresk cafeetje met WIFI wat we zochten...
Terug naar Gisteren... De dag begon met sms van Monique die gedroomd had over Yvonne die er heel anders uit zou zien....Dat dromen geen bedrog zijn toont de foto...
Doordat we ons versliepen begon onze reisdag dit keer pas om 8.15uur...
Er voor gekozen niet de snelste weg te nemen naar onze volgende bestemming maar een mooi blokje te nemen.... Zoals inmiddels wel duidelijk is gaat het dan al snel om 150km maar het was weer geen straf...
Anders dan wat de verkeersborden onderweg regelmatig aan gaven zitten wij nog niet in een ....
Het eerste plaatsje wat we passeerden is Silver City de geboorte plaats van Billy de Kid
Na Silvercity rijden we door een zeer afwisselend landschap richting Caballo.
120km waarvan delen bergachtig met passen die we door steken, kort begroeide heuvels met vervolgens weer een uitgestrekte vallei waarbij het landschap altijd blijft boeien.
We rijden op schema om bij de White sands te zijn bij zonsondergang wanneer deze het foto geniekst zijn waardoor we besluiten niet highway te nemen maar de weg die er bijna naast loopt die alle kleine dorpjes aan doet.
Voor het eerst rijden we door een agrarisch gebied waar peper...katoen...kool worden verbouuwd en waar rijen pecannoten bomen staan.
In het Peper plaatsje Hatch een hapje gaan eten...
De gevulde Burritos smaken voortreffelijk alleen waren ze groter dan we hadden verwacht waardoor we er eentje mee namen voor 's avonds in het hotel.
De weg naar the White Sands loopt door een uitgestrekte vallei waarbij we een border control post passeren en onze paspoorten moeten tonen.
Hierna zien we direct de White sands voor ons liggen...
Het is net vijf uur geweest waarbij de zon al langszaam aan het zakken is..
Het is 1 weg die door de White Sands loopt met verschillende stops.
Ik snap dat jullie zullen denken...oke maar wat zijn nu eigenlijk die White sands...
Is dat echt de moeite waard om als geaarde Zeeuwen die gewend zijn aan zand en duinen daar een bezoek aan af te leggen.?
Het zeer speciale gevoel wat het bij ons opriep was dat het eerder een sneeuwlandschap is waar je door rijd dan zand...
Bij de laatste autostop de duinen in getrokken waarbij de ondergaande zon steeds weer andere kleurtinten liet zien.
De ondergaande zon gaf in dit Theater de eindtijd aan van de voorstelling.
Op het moment dat de zon achter de berg verdween was het einde voorstelling en moesten we het park verlaten....
Heerlijk aan blog kunnen werken in cafe met de uitstralng van een huiskamer. Vanmiddag nog een keer naar het Theater White sands... Voorstelling was te boeiend en willen we nog een keer mee maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten